Ogłoszenia Duszpasterskie

W TYM TYGODNIU ZMARLI PARAFIANIE: 

OGŁOSZENIA PARAFIALNE

08.12.2024R. 

• Dzisiaj obchodzimy II Niedzielę Adwentu i na mocy Noty Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów obchodzimy także Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
• Kolekta jest przeznaczona na potrzeby parafii – Bóg zapłać za każdą ofiarę.
• ZAPRASZAMY WSZYSTKICH, SZCZEGÓLNIE DZIECI DO UDZIAŁU W RORATACH. Codziennie są losowane nagrody, oraz losowanie figurki Praskiego Dzieciątka, - przed tą figurką dziecko odmawia zwykła wieczorną modlitwę za cała rodzinę i przynosi do kościoła na drugi dzień przed roratami.
• We wtorek o godzinie 17.00 odprawiamy nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia.
• W środę o godzinie 17.00 odprawimy nabożeństwo do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.
• W czwartek o godzinie 16.00 rozpocznie się adoracja Najświętszego Sakramentu - zachęcamy do udziału. Natomiast o godzinie 17.00 odmówimy różaniec w intencji kapłanów i o nowe powołania.
• W piątek przypada 13 dzień miesiąca – Mszę Fatimską połączymy z roratami i odprawimy ją o godzinie 17.30, natomiast różaniec fatimski rozpoczniemy o godzinie 18.30.
• Odwiedziny chorych i starszych parafian odbędą się przed świętami w sobotę 21 grudnia – prosimy tych chorych zgłaszać w kancelarii.
• Po zakończeniu Mszy w zakrystii, a w tygodniu także do kancelarii parafialnej – można nabyć świecę Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom (mała kosztuje 10zł, duża 17zł) oraz zaopatrzyć się w poświęcone opłatki na wigilijny stół.
• Przy obrazie miłosierdzia Bożego jest, jak co roku drzewko z kopertami – osoby, które zechcą przygotować świąteczną paczkę dla dziecka prosimy by zabrały z niego kopertę z danymi dziecka. Jeśli to możliwe, prosimy o przyniesienie prezentów do czwartku 19 grudnia do zakrystii lub kancelarii. Bóg zapłać za dobre serce.
• Za tydzień kolekta specjalna, przed kościołem będzie można złożyć ofiary na Fundusz Pomoc Kościołowi na Wschodzie.
• Także za tydzień – w Niedzielę Radości, Dzieci Maryi planują kiermasz - będą rozprowadzać stroiki świąteczne i słodkości.
• Informujemy, że w Dekanalnym Turnieju Piłki Nożnej nasi ministranci zajęli I miejsce. Będą reprezentować naszą parafię w rozgrywkach na szczeblu diecezjalnym - gratulujemy.
• W imieniu Szkoły Podstawowej Numer 1 w Tychach, gorąco zapraszamy na Wydarzenie Charytatywne „Tercje dla Świetlikowa”. W programie między innym: mecz hokeja na lodzie i wiele innych atrakcji dla Dużych i Małych mieszkańców Tychów i okolic. Cały dochód przeznaczony jest na pomoc chorym dzieciom, podopiecznym Fundacji Śląskie Hospicjum dla dzieci „Świetlikowo”. Impreza odbędzie się 14go grudnia, o godzinie 17.00 na Stadionie Zimowym w Tychach. Więcej szczegółów na Facebooku pod hasłem „Tercje dla Świetlikowa”. Zapraszamy do udziału!

Fiat
LIST PASTERSKI KS. ABP. ADRIANA J. GALBASA SAC
na II Niedzielę Adwentu, 8 grudnia 2024 r.

Siostry i Bracia,

druga Niedziela Adwentu spotyka się dziś w liturgii z uroczystością Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Kościół czci Maryję, która jest pełna łaski (por. Łk 1,28).
Św. Bernard, zachwycony czystym pięknem Maryi, zawołał kiedyś z radości, a jego okrzyk podtrzymuje dziś Kościół: „Tota pulchra es Maria”. Cała piękna jesteś Maryjo. Wszystko jest w Tobie piękne. Nie ma nic brudnego, brzydkiego i skażonego. Dzięki temu, że tak jest, „wszystkie krańce ziemi ujrzały zbawienie naszego Boga” (Ps 98,3), jak śpiewaliśmy przed chwilą razem z Psalmistą.
Maryja cieszy się przywilejem bycia niepokalaną nie ze względu na Nią samą, ale ze względu na Chrystusa. Nie o Nią tu przede wszystkim chodzi, a o Niego. Wyraziliśmy to w modlitwie kolekty: „Boże, Ty przez Niepokalane Poczęcie Najświętszej Dziewicy przygotowałeś swojemu Synowi godne mieszkanie i na mocy zasług przewidzianej śmierci Chrystusa zachowałeś Ją od wszelkiej zmazy, daj nam za Jej przyczyną dojść do Ciebie bez grzechu”.

Kościół wierzył w to niemal od początku, ale dogmat o Niepokalanym Poczęciu Maryi ogłosił dopiero papież Pius IX w 1854 roku. Cztery lata później św. Bernadeta, nie wiedząc o decyzji papieża, usłyszała z ust Maryi w Lourdes: „Jestem Niepokalane Poczęcie”.
Czy Maryja jest jedyną kobietą, która była wolna od grzechu pierworodnego? Nie! Także Ewa, o której słyszeliśmy w pierwszym czytaniu, nie miała skazy grzechu (por. Rdz 3,9-15.20). To jednak, co Ewa straciła przez swą niewierność - jak modlimy się w jednej z mszalnych prefacji - „Maryja odzyskała przez wiarę”.

Chwalmy więc dziś Maryję pięknymi słowami Akatystu: „Witaj, przez którą jaśnieje radość. Witaj, dla której klątwa odpuszczona. Witaj, która Adama podnosisz z upadku. Witaj, która od łez uwalniasz Ewę. Witaj, Oblubienico Dziewicza”. Naśladujmy Maryję, prowadząc święte życie, godne prawdziwych uczniów Chrystusa.
Odpowiedzią Maryi na niezwykłe powołanie, jakie otrzymała od Boga, była całkowita zgoda na przyjęcie Bożych planów, a Jej fiat - „niech mi się stanie według twego słowa” (Łk 1,38) - pozostanie na zawsze pociechą, natchnieniem i inspiracją dla chrześcijan wszystkich czasów i miejsc. Wielki mistyk św. Jan od Krzyża, powie: „Cóż ci pomoże człowieku, że dajesz Bogu to, co sam chcesz Mu dać, podczas gdy On chce od ciebie czegoś innego? Poznaj, czego pragnie od ciebie Bóg i spełnij to, a przez to lepiej zadowolisz swe serce, niż czyniąc to, co jest tylko twoim wymysłem”. A wspaniały papież św. Jan XXIII doda: „Nic, co jest uczynione zgodnie z wolą Bożą, nie jest uczynione nadaremnie”.

Siostry i Bracia,
w minionym wieku „fiat” wypowiadane było wiele razy i na wiele sposobów także w naszym lokalnym Kościele; w diecezji, a potem w archidiecezji katowickiej. Rok Jubileuszowy, który rozpoczęliśmy w uroczystość Chrystusa Króla, jest okazją, by o tym raz jeszcze usłyszeć, by to docenić i by podziękować za to Bogu i ludziom. Zróbmy to!
Bardzo zachęcam, aby w najbliższym roku każda i każdy z was przynajmniej raz odwiedzili katowicką katedrę, matkę wszystkich kościołów w diecezji, by tam się pomodlić i zyskać specjalny, jubileuszowy odpust ofiarowany nam przez ojca świętego Franciszka. Można przybyć indywidualnie lub w zorganizowanych pielgrzymkach parafialnych, dekanalnych czy stanowych, o których poinformują duszpasterze.

Zachęcam również do skorzystania z innych propozycji jubileuszowych - jest ich wiele - w tym z pielgrzymki do Rzymu oraz z inicjatywy „Sto na sto”, która jest dobrym sposobem poznania piękna naszej diecezji, podczas nawiedzania stu ciekawych miejsc znajdujących się na jej terenie. Informacje o konkretnych wydarzeniach są dostępne w Internecie, będą też przekazywane na bieżąco.
Rok Jubileuszowy to także okazja do pomyślenia o przyszłości. Na to, co nadejdzie, chcemy patrzeć z nadzieją i odwagą. Jak mówi Apokalipsa, Chrystus Pan to Ten, który był, który jest i który przychodzi (por. Ap 1,4). We wszystkim, co przyniesie przyszłość, zawsze będzie Chrystus. Będziemy mogli Go w tym spotkać i doświadczyć Jego działania. Będziemy mogli żyć Jego życiem. Chrystus udziela się nam w swoim słowie i sakramentach właśnie po to, byśmy budowali nasze życie na relacji z Nim, byśmy na wszystko patrzyli przez Jego miłość, która podnosi z grzechu, przeprowadza przez trudności, otwiera na bliźnich, daje nadzieję i pomnaża radość.

Żyjemy w kulturze, która bardzo ceni produktywność i wydajność. Warto więc w Kościele czuwać nad każdym przejawem powierzchownego aktywizmu, podszytego toksycznym przekonaniem, że dzieje świata zależą głównie od nas. W jubileuszu nie chodzi tylko o mnożenie aktywności, ale raczej o włożenie większego wysiłku w otwarty na inspiracje Bożego Ducha, osobisty i wspólnotowy namysł nad tym, co i dlaczego rzeczywiście warto robić, tak, byśmy w naszych czasach i w warunkach, w których dziś działa Kościół, mogli głębiej jednoczyć się z Bogiem i między sobą.
Świat zmienia się coraz szybciej i dziś trudno wyobrazić sobie, jak będzie wyglądało życie Kościoła za dwadzieścia pięć, a co dopiero za sto lat. Tym bardziej więc, wobec niepewności, w której jesteśmy zanurzeni, warto pamiętać o słowach Pana, który zapewnia, że Duch Święty wszystkiego nas nauczy (por. J 14,26). Nie musimy dziś znać odpowiedzi na każde pytanie. Kiedy przyjdzie czas – On nas nauczy! To pewny fundament naszej nadziei.

Siostry i Bracia,

także mnie przyszło ostatnio wypowiedzieć trudne słowo „fiat” w obliczu nowego wezwania, które, jak wierzę, pochodzi od Boga. Dziękuję Wam za dni, które mogliśmy przeżyć w jednej wspólnocie Kościoła katowickiego. Dziękuję za każde spotkanie i za wiele gestów dobra, które w takiej hojności tu otrzymałem. Przepraszam za błędy i niedoskonałości z mojej strony!
Bardzo Was proszę: wspierajmy się na wspólnej drodze. Bądźmy razem w modlitwie. Pomagajmy sobie nawzajem wiernie realizować powołanie, które otrzymaliśmy od Pana. Trwajmy przy „fiat” także wtedy, gdy odejdzie od nas anioł (por. Łk 1,38).
Szczególnie pozdrawiam i dziękuję moim Braciom Księżom. Zostajecie w moim sercu na zawsze, zwłaszcza wy, którzy przeżywacie teraz ciemne i trudne dni.

Siostry i Bracia,

módlmy się wytrwale o nowego Biskupa dla naszej archidiecezji. Niech, jak mówi ostatni Sobór, będzie to człowiek, który poprzez miłość, pokorę i prostotę życia da wszystkim przykład świętości. Niech dołoży wszelkich starań, aby wszyscy powierzeni jego trosce „trwali jednomyślnie na modlitwie, a przyjmując sakramenty, wzrastali w łasce i stawali się wiernymi świadkami Pana”.

Na koniec, powierzając was opiece Niepokalanej, chcę powtórzyć przepiękne słowa św. Pawła, które usłyszeliśmy przed chwilą. „Zawsze, w każdej modlitwie, zanoszę prośby za was wszystkich z powodu waszego udziału w szerzeniu Ewangelii od pierwszego dnia aż do chwili obecnej. Mam właśnie ufność, że Ten, który zapoczątkował w was dobre dzieło, dokończy go do dnia Chrystusa Jezusa. (…) Albowiem Bóg jest mi świadkiem, jak gorąco tęsknię za wami wszystkimi ożywiony miłością Chrystusa Jezusa. A modlę się o to, aby miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu dla oceny tego, co lepsze, abyście byli czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa, napełnieni plonem sprawiedliwości, nabytym przez Jezusa Chrystusa ku chwale i czci Boga” (Flp 1,4-6,8-11).

Z modlitwą i błogosławieństwem, Wasz biskup Adrian

Katowice, 4 grudnia 2024 r.,
we wspomnienie św. Barbary, patronki archidiecezji

Akt poświęcenia ludzkości
Niepokalanemu Sercu Maryi

(Papież Franciszek, Watykan, 25 marca 2022)

O Maryjo, Matko Boga i nasza Matko, uciekamy się do Ciebie w tej godzinie cierpienia. Jesteś naszą Matką, miłujesz nas i znasz nas: nic, co nosimy
w sercu, nie jest przed Tobą ukryte. Matko miłosierdzia, tak wiele razy doświadczyliśmy Twojej opatrznościowej czułości, Twojej obecności, która przywraca nam pokój, ponieważ Ty zawsze prowadzisz nas do Jezusa, Księcia Pokoju.
My jednak zgubiliśmy drogę do pokoju. Zapomnieliśmy o nauce płynącej z tragedii minionego wieku, o poświęceniu milionów poległych podczas wojen światowych. Zlekceważyliśmy zobowiązania podjęte jako Wspólnota Narodów i wciąż zdradzamy marzenia narodów o pokoju oraz nadzieje ludzi młodych. Staliśmy się chorzy z chciwości, zamknęliśmy się w nacjonalistycznych interesach, pozwoliliśmy, by sparaliżowały nas obojętność i egoizm. Woleliśmy lekceważyć Boga, żyć w naszym fałszu, podsycać agresję, niszczyć życie i gromadzić broń, zapominając, że jesteśmy opiekunami naszego bliźniego i wspólnego domu, który dzielimy. Poprzez wojnę rozszarpaliśmy Ziemski ogród, grzechem zraniliśmy serce naszego Ojca, który pragnie, abyśmy byli braćmi i siostrami. Staliśmy się obojętni na wszystkich i wszystko z wyjątkiem nas samych. A teraz ze wstydem mówimy: przebacz nam, Panie!
W nędzy grzechu, w naszych trudach i słabościach, w tajemnicy nieprawości zła i wojny, Ty, Najświętsza Matko, przypominasz nam, że Bóg nas nie opuszcza, ale wciąż patrzy na nas z miłością, pragnąc nam przebaczyć i nas podnieść. To On dał nam Ciebie a Twoje Niepokalane Serce uczynił schronieniem dla Kościoła i ludzkości. Z Bożej dobroci jesteś z nami i przeprowadzasz nas z czułością nawet przez najbardziej skomplikowane dziejowe zakręty.
Zatem uciekamy się do Ciebie, pukamy do drzwi Twego Serca, my, Twoje umiłowane dzieci, które w każdym czasie niestrudzenie nawiedzasz i zachęcasz do nawrócenia. W tej mrocznej godzinie przyjdź nam z pomocą i pociesz nas.
Powtarzaj każdemu z nas: "Czyż oto nie jestem tu Ja, twoja Matka?". Ty wiesz, jak rozplątać pęta naszego serca i węzły naszego czasu. W Tobie pokładamy nadzieję. Jesteśmy pewni, że Ty, zwłaszcza w chwili próby, nie gardzisz naszymi prośbami i przychodzisz nam z pomocą.
Tak właśnie uczyniłaś w Kanie Galilejskiej, gdy przyspieszyłaś godzinę działania Jezusa i zapowiedziałaś Jego pierwszy znak w świecie. Gdy uczta zamieniła się w smutek, powiedziałaś Mu: "Nie mają wina" (J 2,3). O Matko, raz jeszcze powtórz to Bogu, bowiem dziś zabrakło nam wina nadziei, zniknęła radość, rozmyło się braterstwo. Zagubiliśmy człowieczeństwo, zmarnowaliśmy pokój. Staliśmy się zdolni do wszelkiej przemocy i wszelkiego zniszczenia. Jakże pilnie potrzebujemy Twojej matczynej interwencji.

Przyjmij więc, o Matko, to nasze błaganie.  Ty, Gwiazdo morza, nie pozwól,  byśmy zostali rozbitkami w czasie wojennej burzy.  Ty, Arko Nowego Przymierza,  inspiruj plany i drogi pojednania.  Ty, "Ziemio nieba",  zaprowadź w świecie Bożą zgodę.  Ugaś nienawiść,  usuń pragnienie zemsty,  naucz nas przebaczenia.  Uwolnij nas od wojny,  zachowaj świat od zagrożenia nuklearnego.  Królowo Różańca Świętego,  rozbudź w nas pragnienie modlitwy i miłości.  Królowo rodziny ludzkiej,  wskaż narodom drogę braterstwa.  Królowo pokoju,  wyjednaj światu pokój. 

Niech Twój płacz, o Matko, poruszy nasze zatwardziałe serca. Niech łzy, które za nas przelałaś, sprawią, że znów zakwitnie owa dolina, którą wysuszyła nasza nienawiść. I choć nie milknie zgiełk broni, niech Twoja modlitwa usposabia nas do pokoju. Niech Twoje matczyne dłonie będą ukojeniem dla tych, którzy cierpią i uciekają pod ciężarem bomb.
Niech Twoje macierzyńskie objęcie pocieszy tych, którzy zostali zmuszeni do opuszczenia swoich domów i swej ojczyzny. Niech Twoje bolejące Serce poruszy nas do współczucia i przynagli do otwarcia drzwi i opieki nad zranioną i odrzuconą ludzkością.
Święta Boża Rodzicielko, gdy stałaś pod krzyżem, Jezus, wskazując na ucznia obok Ciebie, powiedział Ci: "Oto syn Twój" (J 19, 26): w ten sposób zawierzył Tobie każdego z nas. Następnie do ucznia, do każdego z nas, rzekł: "Oto Matka twoja" (w. 27). Matko, chcemy Cię teraz przyjąć w naszym życiu i w naszej historii. W tej godzinie ludzkość, wyczerpana i zrozpaczona, stoi wraz z Tobą pod krzyżem. I potrzebuje zawierzyć się Tobie, potrzebuje poprzez Ciebie poświęcić się Chrystusowi. Naród ukraiński i naród rosyjski, które czczą Cię z miłością, uciekają się do Ciebie, a Twoje Serce bije dla nich i dla wszystkich narodów zdziesiątkowanych przez wojnę, głód, niesprawiedliwość i nędzę.
My zatem, Matko Boga i nasza Matko, uroczyście zawierzamy i poświęcamy Twojemu Niepokalanemu Sercu siebie samych, Kościół i całą ludzkość, a zwłaszcza Rosję i Ukrainę. Przyjmij ten nasz akt, którego dokonujemy
z ufnością i miłością; spraw, aby ustały wojny, i zapewnij światu pokój. Niech "tak", które wypłynęło z Twojego Serca, otworzy bramy dziejów dla Księcia Pokoju; ufamy, że poprzez Twoje Serce, nastanie jeszcze pokój. Tobie więc poświęcamy przyszłość całej rodziny ludzkiej, potrzeby i oczekiwania narodów, niepokoje i nadzieje świata.
Niech za Twoim pośrednictwem Boże Miłosierdzie rozleje się na ziemię
i niech słodki rytm pokoju na nowo kształtuje nasze dni. Niewiasto, któraś powiedziała Bogu "tak" i na którą zstąpił Duch Święty, przywróć pośród nas Bożą harmonię. Ożyw nasze oschłe serca, Ty, któraś jest "żywą nadziei krynicą". Ty, któraś utkała człowieczeństwo Jezusa, uczyń nas budowniczymi komunii. Ty, która przemierzałaś nasze drogi, prowadź nas drogami pokoju.

Amen.